تاثیر فناوری در دامپروری

تاثیر فناوری در دامپروری: بسیاری از ما با اصطلاح “مزرعه تا میز” آشنا هستیم. اما بااین‌حال، اغلب تعهد لازم برای آوردن غذاهای موردعلاقه خود را از مزرعه‌ها به آشپزخانه فراموش می‌کنیم. کشاورزان با چالش‌هایی از زیرساخت‌ها تا اتصال ، تقاضای فزاینده برای پروتئین‌های حیوانی، فساد مواد غذایی و بیماری‌ها با نگرانی‌های بسیار زیاد در مورد سلامت حیوانات مواجه هستند.

فناوری همه صنایع را در عصر مدرن درگیر می‌کند و دامپروی نیز از این قاعده مستثنی نیست. ما به دنبال مأموریتی بودیم که به ریشه‌های خود بازگردیم و دیدگاه‌هایی را از کسانی که این صنعت را رهبری می‌کنند و برای رسیدگی به این مسائل تلاش می‌کنند جمع‌آوری کنیم.

صنعت دامداری سنتی بخشی است که به‌طور گسترده نادیده گرفته می‌شود، اگرچه مسلماً حیاتی‌ترین بخش است. دام، منابع طبیعی تجدید پذیر بسیار موردنیاز را فراهم می‌کند که ما روزانه به آن‌ها تکیه می‌کنیم. پس چرا روند پذیرش فناوری در این صنعت این‌قدر کند است؟ خوب، پاسخ کوتاه: پول. اقتصاد صنعت دام از فصلی به فصل دیگر تغییر می‌کند، به این معنی که همیشه سودآور نیست. با سرمایه‌گذاری کمتر، پذیرش کمتری از فناوری حاصل می‌شود.

سرمایه‌گذاران باید پویایی بازاری که کشاورزان با آن مواجه هستند را درک کنند.

شرکت‌های بزرگ در تلاش هستند تا به برخی از مشکلات این صنعت رسیدگی کنند. فناوری پیشرفته، گاوها را به‌صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته، ۳۶۵ روز در سال نظارت می‌کند و وضعیت رفاه، بهره‌وری و عملکرد آن‌ها را تجزیه‌ و تحلیل می‌کند. آن‌ها اطلاعات بصری را با استفاده از بینایی کامپیوتری و هوش مصنوعی به داده‌های عملی تبدیل می‌کنند. فناوری تصویربرداری آن‌ها در عرض چند ثانیه، حیوانات را با ویژگی‌های منحصربه‌فردشان شناسایی و به خاطر می‌سپارد.

آن‌ها داده‌های بالینی، عملکرد، سلامت و ژنتیک را گرد هم می‌آورد تا درک روشنی برای کشاورزان برای پیشگیری و پیش‌بینی بیماری در گله‌ها فراهم کند که می‌تواند عملکرد را بهینه کند.

دیجیتالی شدن مدیریت دام

تاثیر فناوری در دامپروری: مدیریت دام به‌طور سنتی به‌عنوان اداره تجارت مرغداری، مزارع لبنی، گاوداری، یا سایر مشاغل مرتبط بادام شناخته می‌شود. مدیران دام باید سوابق مالی دقیق داشته باشند، بر کارگران نظارت داشته باشند و از مراقبت و تغذیه مناسب حیوانات اطمینان حاصل کنند.

بااین‌حال، روندهای اخیر ثابت کرده است که فناوری در حال تحول در دنیای مدیریت دام است. تحولات جدید در هشت تا ده سال گذشته به‌طور قابل‌ توجهی صنعت را بهبود بخشیده است و ردیابی و مدیریت دام را بسیار ساده‌تر و مبتنی بر داده‌ها می‌کند. این فناوری می‌تواند از فناوری‌های تغذیه، ژنتیک و فناوری دیجیتال ناشی شود.

شرکت‌های فناوری دامداری درحال‌ توسعه حسگرهایی برای نظارت بر تولید شیر و کیفیت، سلامت و هورمون‌های بارداری هستند. علاوه بر این، حصارهای مجازی می‌توانند حیواناتی را که حسگر دارند از راه دور از یک منطقه یک مرتع به منطقه دیگر منتقل کنند. حتی رباتیک نیز در این صنعت به‌سرعت در حال پیشرفت است و چالش‌های کمبود نیروی کار در دامداری‌های سنتی را برطرف می‌کند. 12 درصد از مزارع لبنیات از ربات استفاده می‌کنند و انتظار می‌رود در پنج سال آینده به 20 درصد افزایش یابد.

فناوری دام و “گاو متصل“

همه‌چیز در عصر دیجیتال ازجمله کشاورزی به هم مرتبط است. فن‌آوری دامپروری می‌تواند ظرفیت بهره‌وری، رفاه یا مدیریت دام را بهبود بخشد. مفهوم «گاو متصل» از گله‌های شیری بیشتر به حسگرهایی برای نظارت بر سلامت و افزایش بهره‌وری ناشی می‌شود. قرار دادن حسگرهای پوشیدنی فردی روی گاوها می‌تواند فعالیت‌های روزانه و مسائل مربوط به سلامتی را پیگیری کند و درعین‌حال بینش‌های مبتنی بر داده را برای کل گله ارائه دهد. داده‌های تولید شده به بینش‌های معنادار و عملی تبدیل می‌شوند که در آن تولیدکنندگان می‌توانند به‌سرعت و کارآمد برای تصمیم‌گیری مدیریت نگاه کنند.

کاینتوس یکی از نوآوری‌های پیشرو در فضای فناوری دامداری است. این شرکت حیوانات را از طریق دوربین شناسایی می‌کند و رفتار آن‌ها را – زمان صرف غذا، نوشیدن، و مکان‌های تغذیه در طول روز – نظارت می‌کند. با نظارت بر تحویل خوراک، آن‌ها می‌توانند یک امتیاز وضعیت بدنی ارائه دهند که به کشاورزان آمار سلامتی دام خود را در زمان واقعی، مانند وزن، چربی، و حتی اگر حیوان لنگی داشته باشد، می‌گوید. ردیابی مجموعه‌ای از رفتار حیوانات به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد تا مدیریت بهتر دام داشته باشند، بنابراین دام سالم‌تری با استفاده بهتر از منابع داشته باشند.

ژنومیک حیوانات چیست؟

ژنومیک حیوانات مطالعه نگاه کردن به کل چشم‌انداز ژنی یک حیوان زنده و نحوه تعامل آن‌ها با یکدیگر برای تأثیرگذاری بر رشد و تکامل حیوان است. ژنومیکس به تولیدکنندگان دام کمک می‌کند تا ریسک ژنتیکی گله خود را درک کنند و سودآوری آینده خود را تعیین کنند. ژنومیک گاو با استراتژیک بودن در انتخاب حیوانات و تصمیمات اصلاح نژادی، به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد تا سودآوری و بازده گله‌های دام را بهینه کنند.

شرکت‌های بزرگ بر این باور هستند که داده‌ها می‌توانند صنعت سلامت حیوانات را مانند حوزه‌های مالی، آب‌وهوا و سلامت انسان متحول کنند.

با گردآوری داده‌ها از منابع و دوره‌های زمانی مختلف، بینش‌هایی که تولید می‌کنیم می‌توانند نحوه کشف اهداف ژنی جدید و توسعه دارو توسط شرکت‌های داروسازی، نحوه مدیریت بیماری‌های مزمن در حیوانات توسط دامپزشکان و نحوه درک و درک جامعه از سلامت حیوانات را تغییر دهند.

مزایا و معایب تکنولوژی دامپروری

فن‌آوری‌های حسگر و داده مزایای بسیار زیادی برای صنعت فعلی دام دارند و می‌تواند بهره‌وری و رفاه دام را با شناسایی حیوانات بیمار و تشخیص هوشمندانه فضا بهبود بخشد. بینش کامپیوتری به ما اجازه می‌دهد تا انواع داده‌های بی‌طرفانه داشته باشیم که در بینش‌های معنادار و عملی خلاصه می‌شوند. تصمیم‌گیری مبتنی بر داده‌ها منجر به تصمیمات بهتر، کارآمدتر و به‌موقع می‌شود که باعث افزایش بهره‌وری گله‌های دام می‌شود.

بااین‌حال، برخی از پیامدهای ناخواسته در فناوری وجود دارد. کشاورزی اغلب در انتهای همه نمودارها برای پذیرش فناوری در دیجیتالی شدن صنایع قرار دارد. ماهیت چرخه‌ای اقتصاد در صنعت دام، توجیه هزینه‌های اولیه اجرای این فناوری‌ها را برای تولیدکنندگان دشوار می‌کند.

یکی دیگر از چالش‌های صنعت دام، عمدتاً به دلیل توسعه فناوری‌های پیشرفته کشاورزی، این است که در دفتر مدیر گله‌های شیری، رایانه‌ها و صفحه‌های متعدد اغلب به یک فناوری کشاورزی متفاوت یا برنامه‌های نگهداری سوابق اختصاص داده می‌شوند. یکی از نیازهای مهم در صنعت دام، ادغام بیشتر این فناوری‌ها است تا یک پلتفرم بتواند همه این داده‌ها را گرد هم آورد.